امثال 6:1-12

¹ای پسرم، اگر برای همسایه خود ضامن شده، و به جهت شخص بیگانه دست داده باشی،

²و از سخنان دهان خود در دام افتاده، و ازسخنان دهانت گرفتار شده باشی،

³پس‌ای پسرمن، این را بکن و خویشتن را رهایی ده چونکه به‌دست همسایه ات افتاده‌ای. برو و خویشتن رافروتن ساز و از همسایه خود التماس نما.

⁴خواب را به چشمان خود راه مده، و نه پینکی رابه مژگان خویش.

⁵مثل آهو خویشتن را از کمندو مانند گنجشک از دست صیاد خلاص کن.

⁶‌ای شخص کاهل نزد مورچه برو، و درراههای او تامل کن و حکمت را بیاموز،

⁷که وی را پیشوایی نیست و نه سرور و نه حاکمی.

⁸اماخوراک خود را تابستان مهیا می‌سازد و آذوقه خویش را در موسم حصاد جمع می‌کند.

⁹‌ای کاهل، تا به چند خواهی خوابید و از خواب خودکی خواهی برخاست؟

¹⁰اندکی خفت و اندکی خواب، و اندکی بر هم نهادن دستها به جهت خواب.

¹¹پس فقر مثل راهزن بر تو خواهد آمد، و نیازمندی بر تو مانند مرد مسلح.

¹²مرد لئیم و مرد زشت خوی، با اعوجاج دهان رفتار می‌کند.