1نیک نامی از کثرت دولتمندی افضل است، و فیض از نقره و طلا بهتر.
2دولتمند و فقیر با هم ملاقات می‌کنند، آفریننده هر دوی ایشان خداوند است.
3مرد زیرک، بلا را می‌بیند و خویشتن رامخفی می‌سازد و جاهلان می‌گذرند و در عقوبت گرفتار می‌شوند.
4جزای تواضع و خداترسی، دولت و جلال وحیات‌است.
5خارها و دامها در راه کجروان است، اما هرکه جان خود را نگاه دارد از آنها دور می‌شود.
6طفل را در راهی که باید برود تربیت نما، وچون پیر هم شود از آن انحراف نخواهد ورزید.
7توانگر بر فقیر تسلط دارد، و مدیون غلام طلب کار می‌باشد.
8هرکه ظلم بکارد بلا خواهد دروید، وعصای غضبش زایل خواهد شد.
9شخصی که نظر او باز باشد مبارک خواهدبود، زیرا که از نان خود به فقرا می‌دهد.
10استهزاکننده را دور نما و نزاع رفع خواهدشد، و مجادله و خجالت ساکت خواهد گردید.
11هرکه طهارت دل را دوست دارد، و لبهای ظریف دارد پادشاه دوست او می‌باشد.
12چشمان خداوند معرفت را نگاه می‌دارد وسخنان خیانتکاران را باطل می‌سازد.
13مرد کاهل می‌گوید شیر بیرون است، و درکوچه‌ها کشته می‌شوم.
امثال 22
امثال 22:1-13