امثال 1:21-32

²¹در سرچهارراهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهربه سخنان خود متکلم می‌شود

²²که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟

²³به‌سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.

²⁴زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد.

²⁵بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید.

²⁶پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود.

²⁷چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید.

²⁸آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت.

²⁹چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند،

³⁰و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند،

³¹بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد.

³²زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.