24تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.
25شاهد امین جانها را نجات میبخشد، اما هرکه به دروغ تنطق میکند فریب محض است.
26در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.
27ترس خداوند چشمه حیاتاست، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.
28جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.
29کسیکه دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود میبرد.
30دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.
31هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر میشمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید مینماید.
32شریر از شرارت خود به زیر افکنده میشود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.
33حکمت در دل مرد فهیم ساکن میشود، امادر اندرون جاهلان آشکار میگردد.
34عدالت قوم را رفیع میگرداند، اما گناه برای قوم، عار است.
35رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.