17Униң йоллири саңа хуш пурақ туюлур, Униң барлиқ тәриқилири сени арам тапқузур.
18У өзини тапқан адәмгә «һаятлиқ дәриғи»дур, Уни чиң тутқан киши немидегән бәхитлик!
19Пәрвәрдигар даналиқ билән йәр-зиминни бәрпа қилди, Һекмәт билән асманни орнатти.
20Униң билими билән йәрниң чоңқур қатламлири йерилди, Һәмдә булутлардин шәбнәм чүшти.
21И оғлум! Даналиқ билән билимни көзүңдин чиқарма, Пишқан һекмәт вә пәм-парасәтни чиң тут.
22Шуниң билән улар җениңға җан қошиду, Бойнуңға есилған есил марҗандәк саңа гөзәллик қошиду.
23Шу чағда йолуңда аман-есән маңалайсән, Йолда путлашмайсән.
24Ятқанда һеч немидин қорқмайсән, Йетишиң биләнла татлиқ ухлайсән.