23Өз тилиға, ағзиға егә болған киши, Җенини аваричиликләрдин сақлап қалар.
24Чоңчилиқ қилғанлар, «Һакавур», «һали чоң», «мазақчи» атилар.
25Һорун киши өз нәпсидин һалак болар, Чүнки униң қоли ишқа бармас;
26Нәпси яман болуп у күн бойи тама қилип жүрәр; Бирақ һәққаний адәм һеч немини айимай сәдиқә қилар.