17Тамашәға берилгән киши намрат қалар; Яғ чайнашқа, шарап ичишкә амрақ бейимас.
18Яман адәм һәққаний адәм үчүн гөрү пулиниң орнида қалар; Езилгән дурусларниң орниға ипласлар қалар.
19Соқушқақ вә териккәк аял билән ортақ турғандин, Чөл-баяванда ялғуз яшиған яхшидур.
20Ақиланиниң өйидә байлиқ бар, зәйтун май бар; Бирақ ахмақлар тапқинини уттурлуқ бузуп-чачар.
21Һәққанийәт, меһриванлиқни издигүчи адәм, Һаят, һәққанийәт вә иззәт-һөрмәткә еришәр.
22Дана киши күчлүкләр шәһириниң сепилиға ямишар, Уларниң таянчи болған қорғинини ғулитар.
23Өз тилиға, ағзиға егә болған киши, Җенини аваричиликләрдин сақлап қалар.
24Чоңчилиқ қилғанлар, «Һакавур», «һали чоң», «мазақчи» атилар.
25Һорун киши өз нәпсидин һалак болар, Чүнки униң қоли ишқа бармас;
26Нәпси яман болуп у күн бойи тама қилип жүрәр; Бирақ һәққаний адәм һеч немини айимай сәдиқә қилар.
27Яман адәмниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Рәзил ғәрәздә әпкелингән болса техиму шундақтур!
28Ялған гувалиқ қилғучи һалак болар; Әйни әһвални аңлап сөзлигән кишиниң сөзи әбәдгичә ақар.
29Яман адәм йүзини қелин қилар; Дурус киши йолини ойлап пухта басар.
30Пәрвәрдигарға қарши туралайдиған һеч қандақ даналиқ, әқил-парасәт яки тәдбир йоқтур.
Пәнд-несиһәтләр 21
Пәнд-несиһәтләр 21:17-30