Пәнд-несиһәтләр 15:5-26

⁵Ахмақ атисиниң тәрбийисигә писәнт қилмас; Лекин атисиниң тәнбиһигә қулақ салған зерәк болар.

⁶Һәққанийниң өйидә гөһәрләр көптур; Бирақ яманниң тапавити өзигә аваричилик тапар.

⁷Дананиң ләвлири билим тарқитар; Ахмақниң көңлидин һеч билим чиқмас.

⁸Яманларниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Дурусларниң дуаси Униң хурсәнлигидур.

⁹Яманларниң йоли Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин һәққанийәтни интилип издигүчини У яхши көрәр.

¹⁰Тоғра йолдин чиққанлар азаплиқ тәрбийини көрәр; Тәнбиһгә өч болғучи өләр.

¹¹Тәһтисара вә һалакәт Пәрвәрдигарниң көз алдида очуқ турған йәрдә, Инсан көңлидики ой-пикирни қандақму Униңдин йошуралисун?!  

¹²Һакавур тәнбиһ бәргүчини яқтурмас; У ақиланиләрдин несиһәт елишқа бармас.

¹³Көңүл шат болса, хуш чирай болар; Дәрд-әләм тартса, роһи сунар.

¹⁴Йорутулған көңүл билимни издәр; Әқилсизниң ағзи наданлиқни озуқ қилар.

¹⁵Езилгәнләрниң һәммә күнлири тәстә өтәр; Бирақ шат көңүл һәркүнини һейттәк өткүзәр.

¹⁶Зор байлиқ билән беарамлиқ тапқандин, Азға шүкүр қилип, Пәрвәрдигардин әймәнгән әвзәл.

¹⁷Нәпрәт ичидә йегән бордақ гөштә қилинған катта зияпәттин, Меһир-муһәббәт ичидә йегән көктат әвзәл.

¹⁸Териккәк киши җедәл чиқирар; Еғир-бесиқ талаш-тартишларни тиничландурар.

¹⁹Һорунниң йоли тикәнлик қашадур, Дурус адәмниң йоли көтирилгән йолдәк дағдамдур.

²⁰Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз адәм анисини кәмситәр.

²¹Әқли йоқ киши ахмақлиғи билән хуштур; Йорутулған киши йолини тоғрилап маңар.

²²Мәслиһәтсиз иш қилғанда нишанлар әмәлгә ашмас; Мәслиһәтчи көп болғанда муддиалар әмәлгә ашурулар.

²³Кишигә җайида бәргән җававидин хуш болар, Дәл вақтида қилған сөз нәқәдәр яхшидур!

²⁴Һаятлиқ йоли әқиллиқ кишини жуқуриға башлайдуки, Уни чоңқур тәһтисарадин қутқузар.

²⁵Пәрвәрдигар тәкәббурниң өйини жулуветәр; Бирақ У тул хотунларға пасилларни турғузар.

²⁶Яманларниң ой-пикри Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Бирақ сап дилниң сөзлири сөйүмлүктур.