Rzymian 3:4-18

⁴Nie daj Boże! Przeciwnie, niech Bóg będzie prawdziwy, a każdy człowiek – kłamcą, jak jest napisane: Abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i żebyś zwyciężył, gdy będziesz sądzony.

⁵Jeśli więc nasza niesprawiedliwość uwydatnia sprawiedliwość Boga, cóż powiemy? Czyż niesprawiedliwy jest Bóg, który okazuje gniew? (Mówię po ludzku).

⁶Nie daj Boże! Jak wtedy Bóg mógłby sądzić świat?

⁷Jeśli bowiem prawda Boża przez moje kłamstwo obfitowała ku jego chwale, czemuż jeszcze i ja jestem sądzony jako grzesznik?

⁸Dlaczego więc nie mówić (jak nas szkalują i jak niektórzy twierdzą, że mówimy): Będziemy robić złe rzeczy, aby przyszły dobre? Ich potępienie jest sprawiedliwe.

⁹Cóż więc? Czy przewyższamy ich? Żadną miarą! Ponieważ przedtem dowiedliśmy, że zarówno Żydzi, jak i Grecy, wszyscy są pod grzechem;

¹⁰Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego;

¹¹Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga.

¹²Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.

¹³Grobem otwartym jest ich gardło, zdradzają swymi językami, jad żmij pod ich wargami.

¹⁴Ich usta pełne są przeklinania i goryczy;

¹⁵Ich nogi są szybkie do rozlewu krwi;

¹⁶Zniszczenie i nędza na ich drogach;

¹⁷A drogi pokoju nie poznali.

¹⁸Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami.