Psalmen 141:2-7

²Laat mijn gebed voor U als een reukoffer gelden, Mijn opgeheven handen als een avondoffer zijn.

³Jahweh, zet een wacht voor mijn mond, Een post voor de deur van mijn lippen;

⁴Laat mijn hart zich naar het kwade niet neigen, Om slechte dingen te doen. Met zondaars zoek ik geen omgang, En van hun lekkernijen wil ik niet eten;

⁵Maar de rechtvaardige, zelfs als hij slaat, is een zegen, En als hij mij tuchtigt, nog balsem op het hoofd. Mijn hoofd zal niet schudden, wanneer ze vermanen, En als ze kastijden, stijgt mijn gebed nog omhoog;

⁶En al word ik door mijn rechters gestenigd, Zij horen van mij enkel vriendelijke woorden.

⁷Als barsten en scheuren in de akker Liggen mijn beenderen verstrooid aan de rand van het graf: