13Unya usa ka tingog ang miingon kaniya: “Tindog, Pedro, patya ug kaon.”
14Apan si Pedro miingon, “Dili Ginoo; kay ako wala makakaon ug bisan unsa nga mahugaw ug dili limpyo.”
15Apan ang tingog miabot kaniya pag-usab sa ikaduhang higayon: “Kung unsay gilimpyohan sa Dios, ayaw kini tawga nga mahugaw.”
16Kini nahitabo sa makatulo ka higayon; unya ang sudlanan dihadiha gikuha pabalik sa langit.
17Karon samtang si Pedro nalibog pag-ayo mahitungod kung unsa ang ipasabot sa panan-awon nga iyang nakita, tan-awa, ang mga lalaki nga gipadala ni Cornelio mitindog atubangan sa ganghaan, paghuman nila ug pangutana sa dalan padulong sa balay.
18Ug sila nanawag ug nangutana kung si Simon, nga ginganlan usab ug Pedro, nagpuyo didto.
19Samtang naghunahuna si Pedro mahitungod sa panan-awon, ang Espiritu miingon kaniya, “Tan-awa, tulo ka mga lalaki ang nangita kanimo.
20Tindog ug adto sa ubos ug lakaw uban kanila. Ayaw kahadlok sa pag-uban, tungod kay ako nagpadala kanila.”
21Busa si Pedro mikanaog ug miadto sa mga lalaki ug miingon, “Siya nga inyong gipangita mao ako. Nganong mianhi kamo?”
22Miingon sila, “Ang kapitan nga ginganlan ug Cornelio, matarong nga tawo ug usa nga nagsimba sa Dios, ug gitahod sa tanang nasod sa mga Judio, giingnan sa balaang anghel sa Dios sa pagkuha kanimo aron moadto sa iyang balay, aron makapaminaw siya sa mensahe gikan kanimo.”
23Busa gidapit sila ni Pedro nga mosulod ug magpabilin uban kaniya ug sa mga tawo nga kauban niya. Sa pagkasunod buntag siya mibangon ug mikuyog kanila, ug ang pipila sa mga kaigsoonan nga gikan sa Jopa mikuyog kaniya.
24Sa pagkasunod nga adlaw sila miabot sa Cesarea. Si Cornelio naghulat kanila; gitawag niya ang iyang mga paryenti ug suod nga mga higala.