Mga Awit 73:13-24

¹³Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.

¹⁴Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.

¹⁵Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.

¹⁶Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.

¹⁷Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.

¹⁸Sadyang inilalagay mo sila sa madudulas na mga lugar; dinadala mo sila sa pagkawasak.

¹⁹Paano sila naging disyerto sa isang iglap! Sumapit sila sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.

²⁰Katulad sila ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.

²¹Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.

²²Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.

²³Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.

²⁴Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.