Mga Awit 73:13-24

¹³Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

¹⁴Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.

¹⁵Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

¹⁶Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;

¹⁷Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,

¹⁸Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: iyong inilugmok sila sa kapahamakan.

¹⁹Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

²⁰Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

²¹Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:

²²Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

²³Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.

²⁴Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.