138Matuwid at matapat mong ibinigay ang mga utos mo sa tipan.
139Winasak ako ng galit dahil kinakalimutan ng mga kalaban ko ang mga salita mo.
140Labis nang nasubok ang iyong salita, at iniibig ito ng iyong lingkod.
141Ako ay walang halaga at inalipusta, pero hindi ko pa rin kinalilimutan ang mga tagubilin mo.