ലൂകഃ 2:40-52

⁴⁰തത്പശ്ചാദ് ബാലകഃ ശരീരേണ വൃദ്ധിമേത്യ ജ്ഞാനേന പരിപൂർണ ആത്മനാ ശക്തിമാംശ്ച ഭവിതുമാരേഭേ തഥാ തസ്മിൻ ഈശ്വരാനുഗ്രഹോ ബഭൂവ|

⁴¹തസ്യ പിതാ മാതാ ച പ്രതിവർഷം നിസ്താരോത്സവസമയേ യിരൂശാലമമ് അഗച്ഛതാമ്|

⁴²അപരഞ്ച യീശൗ ദ്വാദശവർഷവയസ്കേ സതി തൗ പർവ്വസമയസ്യ രീത്യനുസാരേണ യിരൂശാലമം ഗത്വാ

⁴³പാർവ്വണം സമ്പാദ്യ പുനരപി വ്യാഘുയ്യ യാതഃ കിന്തു യീശുർബാലകോ യിരൂശാലമി തിഷ്ഠതി| യൂഷഫ് തന്മാതാ ച തദ് അവിദിത്വാ

⁴⁴സ സങ്ഗിഭിഃ സഹ വിദ്യത ഏതച്ച ബുദ്വ്വാ ദിനൈകഗമ്യമാർഗം ജഗ്മതുഃ| കിന്തു ശേഷേ ജ്ഞാതിബന്ധൂനാം സമീപേ മൃഗയിത്വാ തദുദ്ദേेശമപ്രാപ്യ

⁴⁵തൗ പുനരപി യിരൂശാലമമ് പരാവൃത്യാഗത്യ തം മൃഗയാഞ്ചക്രതുഃ|

⁴⁶അഥ ദിനത്രയാത് പരം പണ്ഡിതാനാം മധ്യേ തേഷാം കഥാഃ ശൃണ്വൻ തത്ത്വം പൃച്ഛംശ്ച മന്ദിരേ സമുപവിഷ്ടഃ സ താഭ്യാം ദൃഷ്ടഃ|

⁴⁷തദാ തസ്യ ബുദ്ധ്യാ പ്രത്യുത്തരൈശ്ച സർവ്വേ ശ്രോതാരോ വിസ്മയമാപദ്യന്തേ|

⁴⁸താദൃശം ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ ജനകോ ജനനീ ച ചമച്ചക്രതുഃ കിഞ്ച തസ്യ മാതാ തമവദത്, ഹേ പുത്ര, കഥമാവാം പ്രതീത്ഥം സമാചരസ്ത്വമ്? പശ്യ തവ പിതാഹഞ്ച ശോകാകുലൗ സന്തൗ ത്വാമന്വിച്ഛാവഃ സ്മ|

⁴⁹തതഃ സോവദത് കുതോ മാമ് അന്വൈച്ഛതം? പിതുർഗൃഹേ മയാ സ്ഥാതവ്യമ് ഏതത് കിം യുവാഭ്യാം ന ജ്ഞായതേ?

⁵⁰കിന്തു തൗ തസ്യൈതദ്വാക്യസ്യ താത്പര്യ്യം ബോദ്ധും നാശക്നുതാം|

⁵¹തതഃ പരം സ താഭ്യാം സഹ നാസരതം ഗത്വാ തയോർവശീഭൂതസ്തസ്ഥൗ കിന്തു സർവ്വാ ഏതാഃ കഥാസ്തസ്യ മാതാ മനസി സ്ഥാപയാമാസ|

⁵²അഥ യീശോ ർബുദ്ധിഃ ശരീരഞ്ച തഥാ തസ്മിൻ ഈശ്വരസ്യ മാനവാനാഞ്ചാനുഗ്രഹോ വർദ്ധിതുമ് ആരേഭേ|