22دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید.
23و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید.
24و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد.
25دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها.
26او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من.
27من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان.
28رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود.
29و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان.
30اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند،
31اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند،
32آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانهها.
33لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت.
34عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.
35یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت.
36که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب،
37مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه.
38لیکن تو ترک کردهای و دور انداختهای و بامسیح خود غضبناک شدهای.
39عهد بنده خودرا باطل ساختهای و تاج او را بر زمین انداخته، بیعصمت کردهای.
40جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نمودهای.
41همه راه گذران او را تاراج میکنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است.
42دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساختهای.
43دم شمشیر او را نیز برگردانیدهای واو را در جنگ پایدار نساختهای.
44جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداختهای.
45ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیدهای، سلاه.
46تا به کیای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟
47به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریدهای؟
48کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه.
49ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی.