مزامیر 69:17-22

¹⁷و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما.

¹⁸به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده.

¹⁹تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند.

²⁰عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

²¹مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

²²پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد.