18براعلی علیین صعود کرده، و اسیران را به اسیری بردهای. از آدمیان بخششها گرفتهای. بلکه ازفتنه انگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد.
19متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما میشود و خدایی که نجات ماست، سلاه.
20خدا برای ما، خدای نجات است ومفرهای موت از آن خداوند یهوه است.
21هرآینه خدا سردشمنان خود را خرد خواهد کوبیدو کله مویدار کسی را که در گناه خود سالک باشد.
22خداوند گفت: «از باشان باز خواهم آورد. از ژرفیهای دریا باز خواهم آورد.
23تا پای خودرا در خون فروبری و زبان سگان تو از دشمنانت بهره خود را بیابد.»
24ای خدا طریق های تو رادیدهاند یعنی طریق های خدا و پادشاه مرا درقدس.
25درپیش رو، مغنیان میخرامند و درعقب، سازندگان. و در وسط دوشیزگان دف زن.
26خدا را در جماعتها متبارک خوانید وخداوند را از چشمه اسرائیل.
27آنجاست بنیامین صغیر، حاکم ایشان و روسای یهودامحفل ایشان. روسای زبولون و روسای نفتالی.
28خدایت برای تو قوت را امر فرموده است. ای خدا آنچه را که برای ما کردهای، استوار گردان.
29بهسبب هیکل تو که در اورشلیم است، پادشاهان هدایا نزد تو خواهندآورد.
30و وحش نی زار را توبیخ فرما و رمه گاوان را با گوساله های قوم که با شمشهای نقره نزد تو گردن مینهند. وقوم هایی که جنگ را دوست میدارند پراکنده ساخته است.
31سروران از مصر خواهند آمد وحبشه دستهای خود را نزد خدا بزودی درازخواهد کرد.