مزامیر 68:14-22

¹⁴چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده ساخت، مثل برف بر صلمون درخشان گردید.

¹⁵کوه خدا، کوه باشان است، کوهی با قله های افراشته کوه باشان است.

¹⁶‌ای کوههای باقله های افراشته، چرا نگرانید؟ بر این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است هر آینه خداوند در آن تا به ابد ساکن خواهد بود.

¹⁷ارابه های خدا کرورها و هزارهاست. خداونددر میان آنهاست و سینا در قدس است.

¹⁸براعلی علیین صعود کرده، و اسیران را به اسیری برده‌ای. از آدمیان بخششها گرفته‌ای. بلکه ازفتنه انگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد.

¹⁹متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود و خدایی که نجات ماست، سلاه.

²⁰خدا برای ما، خدای نجات است ومفرهای موت از آن خداوند یهوه است.

²¹هرآینه خدا سردشمنان خود را خرد خواهد کوبیدو کله مویدار کسی را که در گناه خود سالک باشد.

²²خداوند گفت: «از باشان باز خواهم آورد. از ژرفیهای دریا باز خواهم آورد.