7«ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.
8درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.
9گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.
10زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.
11همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.
12اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.
13آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟
14برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.
15پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»
مزامیر 50
مزامیر 50:7-15