13زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.
14که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.
15که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.
16که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.
17که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟
18کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.
مزامیر 147
مزامیر 147:13-18