1سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.
2چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود
3که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.
4خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،
5تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.
6اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.
7به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.
8ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.
9کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.
مزامیر 132
مزامیر 132:1-9