92اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم.
93وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای.
94من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم.
95شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم.
96برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است.
97شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم.
98اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد.
99از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است.
100ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم.
مزامیر 119
مزامیر 119:92-100