مزامیر 119:75-98

Click on verse(s) to share them!

⁷⁵‌ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای.

⁷⁶پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش.

⁷⁷رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است.

⁷⁸متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم.

⁷⁹ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند.

⁸⁰دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم.

⁸¹جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

⁸²چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد.

⁸³زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام.

⁸⁴چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟

⁸⁵متکبران برای من حفره‌ها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند.

⁸⁶تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما.

⁸⁷نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم.

⁸⁸به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم.

⁸⁹‌ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است.

⁹⁰امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند.

⁹¹برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند.

⁹²اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم.

⁹³وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای.

⁹⁴من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم.

⁹⁵شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم.

⁹⁶برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است.

⁹⁷شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم.

⁹⁸اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد.