60شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.
61ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.
62در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.
63من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند.
64ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.
65با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.
66خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.
67قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.
68تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز.
69متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.
70دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.
مزامیر 119
مزامیر 119:60-70