48و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود.
49کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی.
50این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت.
51متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم.
مزامیر 119
مزامیر 119:48-51