153بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.
154در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.
155نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.
156ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.
157جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.
158خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.
159ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!
160جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.
161سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است.
162من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد.
163از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم.
مزامیر 119
مزامیر 119:153-163