147بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.
148چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم.
149به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز.
150آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند.
151ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است.
152شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد.
153بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.
154در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.
155نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.
156ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.
157جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.
158خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.
مزامیر 119
مزامیر 119:147-158