101پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.
102ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی.
103کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر.
104از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه می‌دارم.
105کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است.
106قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت.
107بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز!
108ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز.
109جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم.
110شریران برای من دام گذاشته‌اند، اما از وصایای تو گمراه نشدم.
111شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام زیرا که آنها شادمانی دل من است.
112دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت.
113مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم.
114ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم.
115ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت.
116مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.
117مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم.
118همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است.
119جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم.
120موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.
121داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.
122برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.
123چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.
124با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.
125من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم.
126وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.
127بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص.
128بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم.
129شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.
130کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند.
مزامیر 119
مزامیر 119:101-130