امثال 6:1-28

¹ای پسرم، اگر برای همسایه خود ضامن شده، و به جهت شخص بیگانه دست داده باشی،

²و از سخنان دهان خود در دام افتاده، و ازسخنان دهانت گرفتار شده باشی،

³پس‌ای پسرمن، این را بکن و خویشتن را رهایی ده چونکه به‌دست همسایه ات افتاده‌ای. برو و خویشتن رافروتن ساز و از همسایه خود التماس نما.

⁴خواب را به چشمان خود راه مده، و نه پینکی رابه مژگان خویش.

⁵مثل آهو خویشتن را از کمندو مانند گنجشک از دست صیاد خلاص کن.

⁶‌ای شخص کاهل نزد مورچه برو، و درراههای او تامل کن و حکمت را بیاموز،

⁷که وی را پیشوایی نیست و نه سرور و نه حاکمی.

⁸اماخوراک خود را تابستان مهیا می‌سازد و آذوقه خویش را در موسم حصاد جمع می‌کند.

⁹‌ای کاهل، تا به چند خواهی خوابید و از خواب خودکی خواهی برخاست؟

¹⁰اندکی خفت و اندکی خواب، و اندکی بر هم نهادن دستها به جهت خواب.

¹¹پس فقر مثل راهزن بر تو خواهد آمد، و نیازمندی بر تو مانند مرد مسلح.

¹²مرد لئیم و مرد زشت خوی، با اعوجاج دهان رفتار می‌کند.

¹³با چشمان خود غمزه می‌زند و با پایهای خویش حرف می‌زند. باانگشتهای خویش اشاره می‌کند.

¹⁴در دلش دروغها است و پیوسته شرارت را اختراع می‌کند. نزاعها را می‌پاشد.

¹⁵بنابراین مصیبت بر او ناگهان خواهد آمد. در لحظه‌ای منکسر خواهد شد وشفا نخواهد یافت.

¹⁶شش چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد، بلکه هفت چیز که نزد جان وی مکروه است.

¹⁷چشمان متکبر و زبان دروغگو، ودستهایی که خون بی‌گناه را می‌ریزد.

¹⁸دلی که تدابیر فاسد را اختراع می‌کند. پایهایی که درزیان کاری تیزرو می‌باشند.

¹⁹شاهد دروغگو که به کذب متکلم شود. و کسی‌که در میان برادران نزاعها بپاشد.

²⁰‌ای پسر من اوامر پدر خود را نگاه دار وتعلیم مادر خویش را ترک منما.

²¹آنها را بر دل خود دائم ببند، و آنها را بر گردن خویش بیاویز.

²²حینی که به راه می‌روی تو را هدایت خواهد نمود، و حینی که می‌خوابی بر تو دیده بانی خواهد کرد، و وقتی که بیدار شوی با تو مکالمه خواهد نمود.

²³زیرا که احکام (ایشان ) چراغ وتعلیم (ایشان ) نور است، و توبیخ تدبیرآمیز طریق حیات‌است.

²⁴تا تو را از زن خبیثه نگاه دارد، و ازچاپلوسی زبان زن بیگانه.

²⁵در دلت مشتاق جمال وی مباش، و از پلکهایش فریفته مشو،

²⁶زیرا که به‌سبب زن زانیه، شخص برای یک قرص نان محتاج می‌شود، و زن مرد دیگر، جان گرانبها را صید می‌کند.

²⁷آیا کسی آتش را درآغوش خود بگیرد و جامه‌اش سوخته نشود؟

²⁸یا کسی بر اخگرهای سوزنده راه رود وپایهایش سوخته نگردد؟