6به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.
7و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.
8طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.
9مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.
10و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.
11که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،
12و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،
امثال 5
امثال 5:6-12