19خداوند به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد، و به عقل خویش آسمان را استوار نمود.
20به علم او لجهها منشق گردید، و افلاک شبنم رامی چکانید.
21ای پسر من، این چیزها از نظر تودور نشود. حکمت کامل و تمیز را نگاه دار.
22پس برای جان تو حیات، و برای گردنت زینت خواهد بود.
23آنگاه در راه خود به امنیت سالک خواهی شد، و پایت نخواهد لغزید.
24هنگامی که بخوابی، نخواهی ترسید و چون دراز شوی خوابت شیرین خواهد شد.
25از خوف ناگهان نخواهی ترسید، و نه از خرابی شریران چون واقع شود.
26زیرا خداوند اعتماد تو خواهد بود و پای تو را از دام حفظ خواهد نمود.
27احسان را ازاهلش باز مدار، هنگامی که بجا آوردنش در قوت دست توست.
28به همسایه خود مگو برو وبازگرد، و فردا به تو خواهم داد، با آنکه نزد توحاضر است.
29بر همسایه ات قصد بدی مکن، هنگامی که او نزد تو در امنیت ساکن است.
30باکسیکه به تو بدی نکرده است، بیسبب مخاصمه منما.