امثال 30:1-10

¹کلمات و پیغام آکور بن یاقه. وحی آن مرد به ایتیئیل یعنی به ایتیئیل و اکال.

²یقین من از هر آدمی وحشی تر هستم، و فهم انسان را ندارم.

³من حکمت را نیاموخته‌ام و معرفت قدوس را ندانسته‌ام.

⁴کیست که به آسمان صعود نمود و از آنجانزول کرد؟ کیست که باد را در مشت خود جمع نمود؟ و کیست که آب را در جامه بند نمود؟ کیست که تمامی اقصای زمین را استوار ساخت؟ نام او چیست و پسر او چه اسم دارد؟ بگو اگراطلاع داری.

⁵تمامی کلمات خدا مصفی است. او به جهت متوکلان خود سپر است.

⁶به سخنان او چیزی میفزا، مبادا تو را توبیخ نماید و تکذیب شوی.

⁷دو چیز از تو درخواست نمودم، آنها را قبل از آنکه بمیرم از من بازمدار:

⁸بطالت و دروغ را از من دور کن، مرا نه فقر ده و نه دولت. به خوراکی که نصیب من باشد مرابپرور،

⁹مبادا سیر شده، تو را انکار نمایم و بگویم که خداوند کیست. و مبادا فقیر شده، دزدی نمایم، واسم خدای خود را به باطل برم.

¹⁰بنده را نزد آقایش متهم مساز، مبادا تو رالعنت کند و مجرم شوی.