1کلمات و پیغام آکور بن یاقه. وحی آن مرد به ایتیئیل یعنی به ایتیئیل و اکال.
2یقین من از هر آدمی وحشی تر هستم، و فهم انسان را ندارم.
3من حکمت را نیاموختهام و معرفت قدوس را ندانستهام.
4کیست که به آسمان صعود نمود و از آنجانزول کرد؟ کیست که باد را در مشت خود جمع نمود؟ و کیست که آب را در جامه بند نمود؟ کیست که تمامی اقصای زمین را استوار ساخت؟ نام او چیست و پسر او چه اسم دارد؟ بگو اگراطلاع داری.
5تمامی کلمات خدا مصفی است. او به جهت متوکلان خود سپر است.
6به سخنان او چیزی میفزا، مبادا تو را توبیخ نماید و تکذیب شوی.
7دو چیز از تو درخواست نمودم، آنها را قبل از آنکه بمیرم از من بازمدار:
8بطالت و دروغ را از من دور کن، مرا نه فقر ده و نه دولت. به خوراکی که نصیب من باشد مرابپرور،
9مبادا سیر شده، تو را انکار نمایم و بگویم که خداوند کیست. و مبادا فقیر شده، دزدی نمایم، واسم خدای خود را به باطل برم.
10بنده را نزد آقایش متهم مساز، مبادا تو رالعنت کند و مجرم شوی.