امثال 25:6-19

⁶در حضور پادشاه خویشتن را برمیفراز، و درجای بزرگان مایست،

⁷زیرا بهتر است تو را گفته شود که اینجا بالابیا، از آنکه به حضور سروری که چشمانت او رادیده است تو را پایین برند.

⁸برای نزاع به تعجیل بیرون مرو، مبادا درآخرش چون همسایه ات تو را خجل سازد، ندانی که چه باید کرد.

⁹دعوی خود را با همسایه ات بکن، اما رازدیگری را فاش مساز،

¹⁰مبادا هر‌که بشنود تو را ملامت کند، وبدنامی تو رفع نشود.

¹¹سخنی که در محلش گفته شود، مثل سیبهای طلا در مرصعکاری نقره است.

¹²مودب حکیم برای گوش شنوا، مثل حلقه طلا و زیور زر خالص است.

¹³رسول امین برای فرستندگان خود، چون خنکی یخ در موسم حصاد می‌باشد، زیرا که جان آقایان خود را تازه می‌کند.

¹⁴کسی‌که از بخششهای فریبنده خود فخرمی کند، مثل ابرها و باد بی‌باران است.

¹⁵با تحمل داور را به رای خود توان آورد، وزبان ملایم، استخوان را می‌شکند.

¹⁶اگر عسل یافتی بقدر کفایت بخور، مبادا ازآن پر شده، قی کنی.

¹⁷پای خود را از زیاد رفتن به خانه همسایه ات باز دار، مبادا از تو سیر شده، از تونفرت نماید.

¹⁸کسی‌که درباره همسایه خود شهادت دروغ دهد، مثل تبرزین و شمشیر و تیر تیز است.

¹⁹اعتماد بر خیانتکار در روز تنگی، مثل دندان کرم زده و پای مرتعش می‌باشد.