7ترس یهوه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار میشمارند.
8ای پسر من تادیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما.
9زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن توخواهد بود.
10ای پسر من اگر گناهکاران تو رافریفته سازند، قبول منما.
11اگر گویند: «همراه مابیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بیگناهان بیجهت پنهان شویم،
12مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانندآنانی که به گور فرو میروند.
13هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود. و خانه های خود را ازغنیمت مملو خواهیم ساخت.
14قرعه خود رادر میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهدبود.»
15ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خودرا از طریقهای ایشان باز دار
16زیرا که پایهای ایشان برای شرارت میدود و به جهت ریختن خون میشتابد.
17به تحقیق، گستردن دام در نظرهر بالداری بیفایده است.
18لیکن ایشان به جهت خون خود کمین میسازند، و برای جان خویش پنهان میشوند.
19همچنین است راههای هر کس که طماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک میسازد.
20حکمت در بیرون ندا میدهد و در شوارع عام آواز خود را بلند میکند.
21در سرچهارراهها در دهنه دروازهها میخواند و در شهربه سخنان خود متکلم میشود
22که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی میکنند و احمقان از معرفت نفرت مینمایند؟
23بهسبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.
24زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد.
25بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید.
26پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود.
27چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید.
28آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت.
29چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند،
30و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند،
31بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد.
32زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.
33اما هرکه مرا بشنود در امنیت ساکن خواهدبود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.»