14ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد.
15هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند.
16قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد.
17دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است.
18مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود.
19هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد.
20کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد.
21هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید.
22دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند.
23مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد.
24حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد.
امثال 17
امثال 17:14-24