26«Он кас Манам, ки бо ту сӯҳбат мекунам», — ҷавоб дод Исо.
27Ҳамин вақт шогирдони Исо аз шаҳр баргашта, ҳайрон монданд, ки Исо бо зане сӯҳбат мекунад. Лекин касе напурсид, ки Исо чӣ мехоҳад ё чаро бо он зан сӯҳбат мекунад.
28Зан кӯзаи худро монду ба шаҳр рафта, ба мардум гуфт:
29«Рафтем, шахсеро мебинед, ки ҳар кори дар зиндагӣ кардаамро ба ман як ба як гуфт. Шояд Ӯ Таъиншудаи Худо бошад?»
30Он гоҳ мардум аз шаҳр баромада ба назди Исо омаданд.