32Һалбуки, башқиларниң хотуни билән зина қилғучи униңдинму бәттәр болуп, толиму ғәпләтликтур; Ундақ қилғучи өз-өзини һалак қилиду.
33У зәхмәт йәйду, шәрмәндә болиду, Униң рәсваси һеч өчүрүлмәйду.
34Чүнки күнләш оти әрни дәрғәзәпкә кәлтүриду, Интиқам алған күнидә у һеч рәһим қилмайду.
35Төләм пули берәй десәңму у қобул қилмайду, Һәр қанчә соға-салам бәрсәңму уни бесиқтурғили болмайду.