Пәнд-несиһәтләр 24:11-32

¹¹Сәвәпсиз өлүмгә тартилғанларни қутқузғин; Боғузлиниш хәвпидә турғанлардин ярдәм қолуңни тартма;

¹²Әгәр сән: «Бу иштин хәвиримиз йоқтур» десәң, Һәр адәмниң көңлини таразиға Салғучи буни көрмәсму? Җениңни һаят Сақлиғучи уни билмәсму? У һәр бир инсан балсиниң өз қилғанлири бойичә уларниң өзигә яндурмасму?

¹³И оғлум, һәсәл тапсаң истимал қил, у яхшидур. Һәрә көнигидин алған һәсәл болса татлиқ тетийду;

¹⁴Даналиқ билән тонушсаң, уму көңлүңгә шуниңдәк болар; Уни тапқиниңда җәзмән яхши көридиған күнүң болиду, Арзу-үмүтүң бекарға кәтмәс.

¹⁵И рәзил адәм, һәққанийниң өйигә йошурун һуҗум қилишни күтмә, Униң туралғусини булиғучи болма!

¹⁶Чүнки һәққаний йәттә қетим жиқилип чүшәр, Бирақ ахири йәнә орнидин турар. Лекин рәзил киши күлпәт ичигә путлишип чүшәр.

¹⁷Рәқибиң жиқилип кәтсә хуш болуп кәтмә, Дүшминиң путлишип чүшсә шатланма;

¹⁸Пәрвәрдигар буни көргәндә, Бу қилиғиңни яхши көрмәй, Бәлким ғәзивини рәқибиңгә чүшүрмәслиги мүмкин.

¹⁹Яманлар раваҗ тапса, беарам болуп кәтмә; Рәзилләргә рәшк қилма.

²⁰Чүнки яманларниң келәчики йоқтур, Униң чириғиму өчүрүләр.

²¹И оғлум, Пәрвәрдигардин қорққин, падишаһниму һөрмәт қил. Қутратқучилар билән арилашма.

²²Бундақ кишиләргә келидиған балаю-апәт уштумтут болар, Пәрвәрдигар билән падишаһниң уларни қандақ йоқитидиғанлиғини биләмсән?

²³Буларму ақиланиләрниң сөзлиридур: — Сот қилғанда бир тәрәпкә ян бесиш қәтъий болмас.   

²⁴Җинайәтчигә: «Әйипсиз сән» дәп һөкүм чиқарған кишигә, Хәлиқләр ләнәт ейтар; Әл-жутлар униңдин нәпрәтлинәр.

²⁵Бирақ улар җинайәтчиниң гунайини ечип ташлиған кишидин хурсән болар, Улар униңға бәхит-саадәт тилишәр.

²⁶Дурус җавап бәргүчи, Гояки кишиниң ләвлиригә сөйгүчидур.

²⁷Авал сиртта ишлириңниң йолини һазирлап, Етиз-ериқлириңни тәйярла, Андин өйүңни салғин.

²⁸Йеқиниңға қарши асассиз гувалиқ қилма; Ағзиңдин һеч ялғанчилиқ чиқарма.

²⁹«У маңа қандақ қилған болса, мәнму униңға шундақ қилимән, Униң маңа қилғинини өзигә яндуримән», дегүчи болма.

³⁰Мән һорунниң етизлиғидин өттим, Әқилсизниң үзүмзарлиғи йенидин маңдим,

³¹Мана, һәр йеридин тикәнләр өсүп чиққан, Хохилар йәр йүзини бесип кәткән, Қоруқ теми өрүлүп кәткән!

³²Уларни көргәч, убдан ойландим; Көргинимдин савақ алдим: —