Пәнд-несиһәтләр 20:11-21

¹¹Һәтта бала өз хислити билән билинәр; Униң қилғанлириниң пак, дурус яки әмәслиги һәрикәтлиридин көрүнүп турар.

¹²Көридиған көзни, аңлайдиған қулақни, Һәр иккисини Пәрвәрдигар яратти.

¹³Уйқиға амрақ болма, намратлиққа учрайсән; Көзүңни ечип ойғақ бол, нениң мол болар.

¹⁴Херидар мал алғанда: «Начар екән, начар екән!» дәп қақшайду; Елип кәткәндин кейин «Есил нәрсә, әрзан алдим» дәп махтиниду.

¹⁵Алтун бар, ләәл-яқутларму көптур; Бирақ билимни беғишлиған ләвләр немидегән қиммәтлик гөһәрдур!

¹⁶Ятқа кепил болған кишидин қәризгә тонини тутуп алғин; Ят хотунға капаләт бәргән кишидин капаләт пули ал.

¹⁷Алдап еришкән тамақ татлиқтур; Кейин, униң йегини шеғил болар.

¹⁸Пиланлар мәслиһәт билән бекитиләр; Пишқан көрсәтмә билән җәң қилғин.

¹⁹Гәп тошуғучи сирларни ашкарилар; Шуңа валақтәккүр билән арилашма.

²⁰Кимики ата-анисини һақарәт қилса, Униң чириғи зулмәт қараңғусида өчәр!

²¹Тез еришкән мирас һаман бәрикәтлик болмас.