Пәнд-несиһәтләр 19:1-18

¹Пәзиләтлик йолда маңған кәмбәғәл, Һейлигәр сөзлүк ахмақтин яхшидур.

²Йәнә, ғәйрити бар киши билимсиз болса болмас; Алдираңғу йолдин чиқар.

³Кишиниң ахмақлиги өз йолини астин-үстин қиливетәр; Шундақ туруқлуқ у көңлидә Пәрвәрдигардин рәнҗип ағринар.

⁴Байлиқ достни көп қилар; Мискинләр бар достидинму айрилип қалар.

⁵Ялған гувалиқ қилған җазаланмай қалмас; Ялған ейтқучиму җазадин қутулалмас.  

⁶Тола адәм сехийдин илтипат көзләр; Соғат берип турғучиға һәммә киши досттур.

⁷Намратлашқандин қериндашлириму зерикәр; Униң достлири техиму жирақ қачар; Ялвуруп қоғлисиму, улар тепилмас.

⁸Пәм-парасәткә еришкүчи өзигә көйүнәр; Нурни сақлиған кишиниң бәхити болар.

⁹Ялған гувалиқ қилған җазаланмай қалмас; Ялған ейтқучиму һалак болар.

¹⁰Һәшәмәтлик турмуш ахмаққа ярашмас; Қулниң әмәлдарлар үстидин һөкүм сүрүши техиму қамлашмас.

¹¹Данишмәнлик егисини асанлиқчә аччиқланмайдиған қилар; Хаталиқни йопутуп кәчүрүш униң шөһритидур.

¹²Падишаһниң ғәзиви ширниң һувлишиға охшаш дәһшәтлик болар; Униң шәпқити юмран от-чөпкә чүшкән шәбнәмдәк шериндур.

¹³Ахмақ оғул атиси үчүн балайиқазадур; Урушқақ хотунниң зарлашлири тохтимай темип чүшкән тамчә-тамчә йеғинға охшаштур.

¹⁴Өй билән мал-мүлүк ата-бовилардин мирастур; Бирақ пәм-парасәтлик хотун Пәрвәрдигарниң илтипатидиндур.

¹⁵Һорунлуқ кишини ғәпләт уйқиға ғәриқ қилар; Бекар тәләп ачарчилиқниң дәрдини тартар.

¹⁶Пәрвәрдигарниң әмригә әмәл қилған киши өз җенини сақлар; Өз йоллиридин һези болмиған киши өләр.  

¹⁷Кәмбәғәлләргә рәһимдиллиқ қилған, Пәрвәрдигарға қәриз бәргән билән баравәрдур; Униң шәпқитини Пәрвәрдигар қайтурар.

¹⁸Пәрсәндиңниң тәрбийини қобул қилишиға үмүтвар болуп, Уни җазалап тәрбийә берип турғин; Лекин уни өлгичә хар болсун дегүчи болма.