27Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
28Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
29Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
30Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
31Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.