Пәнд-несиһәтләр 12:16-28

¹⁶Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.

¹⁷Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.

¹⁸Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.

¹⁹Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.

²⁰Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.

²¹Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балайиқазаға чөмүләр.

²²Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.

²³Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.

²⁴Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.

²⁵Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.

²⁶Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.

²⁷Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.

²⁸Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.