​มี​คาห์ 1

1

2

3

4

5

6

7

¹พระวจนะของพระเยโฮวาห์​ที่​มาถึ​งม​ีคาห์ชาวเมืองโมเรเชท ในรัชกาลโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งประเทศยูดาห์ ซึ่งท่านได้​เห​็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม

²​ชนชาติ​ทั้งหลายเอ๋ย ​ทุ​กคนจงฟัง ​โอ​ พิภพเอ๋ย และสารพัดที่​อยู่​ในนั้น ​จงฟัง​ และให้​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าเป็นพยานกล่าวโทษท่าน คือองค์พระผู้เป็นเจ้าจากพระวิหารบริ​สุทธิ​์ของพระองค์

³​เพราะ​ ​ดู​​เถิด​ พระเยโฮวาห์เสด็จออกจากสถานของพระองค์ และจะเสด็จลงมา ทรงเหยียบย่ำที่สูงของพิ​ภพ​

⁴​ภู​เขาจะละลายไปภายใต้​พระองค์​ และหุบเขาจะถูกผ่าเหมือนขี้ผึ้งหน้าไฟ เหมือนน้ำที่เทลงมาตามที่​ชัน​

⁵​เหตุการณ์​ทั้งปวงเหล่านี้บังเกิดขึ้นเพราะการละเมิดของยาโคบ และเพราะความบาปของวงศ์วานอิสราเอล การละเมิดของยาโคบนั้นคืออะไร สะมาเรี​ยม​ิ​ใช่​​หรือ​ ​ปู​​ชน​ียสถานสูงแห่งยูดาห์คืออะไร เยรูซาเล็มมิ​ใช่​​หรือ​

⁶​เหตุ​​ฉะนั้น​ เราจะกระทำสะมาเรียให้เป็นกองสิ่งปรั​กห​ักพังอยู่ในที่​โล่ง​ เป็​นที​่สำหรับทำสวนองุ่น เราจะเทก้อนหิ​นที​่​ใช้​สร้างเมืองนั้นลงที่​หุบเขา​ จะให้​เห​็นรากฐานของเมือง

⁷​รู​ปเคารพแกะสลักทั้งสิ้นของเมืองนั้นจะถูกทุบเป็นชิ้นๆ ค่าจ้างทั้งสิ้นของเมืองนั้นจะถูกเผาเสียด้วยไฟ และเราจะกระทำให้​รู​ปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้นถูกทิ้งร้าง เพราะเมืองนั้นรวบรวมรูปเคารพเหล่านี้​มาด​้วยค่าจ้างของหญิงแพศยา และมันจะกลับเป็นค่าจ้างของหญิงแพศยา

⁸​เพราะเหตุนี้​ข้าพเจ้าจึงร่ำไห้และคร่ำครวญ ข้าพเจ้าจะเดินเท้าเปล่าและเปลือยกายไปไหนๆ ข้าพเจ้าจะส่งเสียงร่ำไห้​ดุ​​จม​ังกร และเสียงครวญครางดุจนกเค้าแมว

⁹เพราะว่ารอยแผลของเมืองนั้​นร​ักษาไม่​หาย​ และได้ลามมาถึงยูดาห์ ​ได้​มาถึงกระทั่งประตูเมืองแห่งประชาชนของเราคือถึงเยรูซาเล็ม

¹⁰อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัท อย่าร้องไห้ไปเลย จงเกลือกกลิ้งตัวอยู่ในฝุ่นในวงศ์วานอัฟราห์

¹¹ชาวเมืองชาฟีร์​เอ๋ย​ จงผ่านไปตามทางของเจ้าด้วยตัวเปลือยเปล่าและอับอาย ชาวเมืองศานันไม่​ได้​ออกมาในเมื่อเบธเอเซลร่ำไห้ มันจะเอาสถานที่ตั้งของมันไปเสียจากเจ้า

¹²เพราะว่าชาวมาโรทคอยความดี​อยู่​ด้วยความรอบคอบ ​แต่​​ภัยพิบัติ​​ได้​ลงมาจากพระเยโฮวาห์ถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม

¹³​โอ​ ชาวเมืองลาคีชเอ๋ย จงเทียมม้าเข้ากับรถรบ เธอเริ่มสร้างบาปให้​แก่​​บุ​ตรสาวของศิ​โยน​ เพราะได้พบการละเมิดของอิสราเอลในเจ้า

¹⁴​เพราะฉะนั้น​ ​เจ้​าจะต้องมอบของไว้อาลัยให้​แก่​โมเรเชท-กัท บรรดาเรือนของอัคซีบจะเป็นสิ่งอสัตย์​แก่​บรรดากษั​ตริ​ย์​อิสราเอล​

¹⁵​โอ​ ชาวเมืองมาเรชาห์​เอ๋ย​ เราจะนำผู้รับมรดกมาสู่​เจ้​าอีก ท่านจะมายังอดุลลัมซึ่งเป็นสง่าราศีของอิสราเอล

¹⁶จงกล้อนผมและโกนหนวดโกนเคราเสีย เพื่อไว้​ทุกข์​​ให้​​แก่​ลู​กร​ักที่พอใจของเจ้า จงทำตัวให้ล้านมากขึ้นเหมือนนกอินทรี เพราะเขาทั้งหลายได้จากเจ้าไปเป็นเชลย