Luka 19:17-35

¹⁷Šă jăl u zăs aluj: “Măndru! Tu ješć bun sluga. Daje kă are vjeran ku mik, aku aj autoritet pă zešji (10) varušur.”

¹⁸Drugi om u vinjit, šă u zăs: “Domnu, banji atej su răđikat dă šinšj (5) răndur.”

¹⁹Šă jăl u zăs isto astuje: “Ju cuj da autoritet pă šinšj (5) varušur.”

²⁰“Šă treći (3) u zăs: 'Ajišje ăj banji atej, ju am păzăt păntru činji, am pus ăm maramică.

²¹Mijă mi are frikă dă činji daje ka ješć strog om: “Tu jej šje naj ulagalit šă akuljež šje naj sămănat.

²²Šă u zăs kralju ăm ănturšjală dă vorba: “Dăm gura ata cuj suduli, njiš korist sluga! Tu šćijej kă mes om strog, šă jov šje nuj amnjov, šă akuljeg šje nam sămănat.

²³Atunšje adišje naj pus banji ăm bankă? Să vi putut šjeri banji ku kamaturlje kănd maš ăntoršji.”

²⁴Atunšje kralju u zăs alu hej šje stăće akulo: “Loc banji dă la jăl šă dăđecăl alu ala kari ari zešji (10).

²⁵Jej ur zăs: “Ali Domnu, jăl mar ari šinšj (5) kila dă aržjint!”

²⁶Ju vă zăk: 'Kari ari u ave majmult, a heje kari nari čak šă haj pucăn šje ari u fi lot dă la jăl.

²⁷A alu dužmanji amej kari nu gănđe să fjuv kralju alor, adušjecălji ajišje šă amurăcălji ăm oči amej!”

²⁸Kănd Isus u spus usporedbe, u mers maj pă dăparći pă kalje dă Jeruzalem.

²⁹Kănd Isus vinje mar apropi dă kumpănj ăm Betfaga šă Betanija la planina dă maslinur, jăl u mănăt pă doj učenikur aluj ăm nenći.

³⁰Jăl u zăs: “Dušjec ăm sat ăm nenči. Kum vinjec ăm lok, voj vic afla pă magar pă kari njime no šăzut.” Dăzljigăcăl šă adušjecăl la minji.

³¹Dakă vu ăntriba šjinjiva: 'Adišje ăl dăzljež?', numa zăj: 'Alu Domnu ăj trăbă.'”

³²Šă kari u fost mănată ur aflat točno kum jăl u zăs.

³³Čak šă kănd dăzljiga pă magar, gazdurlje u ăntribat: “Adišje dăzljigăc?”

³⁴Šă ănturšjala dă vorba are: “Alu Domnu ăj trăbă.”

³⁵Šă lu dus la Isus šă ur pus haljinurlje alor pă magare šă u pus pă Isus sus pă jăl să šadă.”