Luka 12:4-18

⁴Ortaći ali mje, istina je, na vjec frikă d ălja karje puatje s umară samo tjela, ali vuavă nu puatje nimika majrov s fakă!

⁵Ali u zăk d ćinje trjebje sa vjec frikă. Avjec frukă d Dimizov karje puatje s tumuară, a tunća s t arunćje ăn pakao. D Jel avjec frikă!

⁶Voj štijic k ćinjć (5) vrabacurj s vindje d samo doj (2) novčićurj? A Dimizov ipak nu mujtă p nićunu d jel.

⁷Čak š Dimizov štije kăt aj păr ăn kap. Daja na vjec frikă! Voj ištjec aluj majmult vredniji nego mult mult vrabacurj.

⁸Ćinje aića p pămănt la intja alu lumje priznajaštje k mije pripadjaštje, a d jel jo, Bijatu alu Omuluj, intja alu anđeo alu Dimizov priznajesk k ji pripadjesk.

⁹Ali p ăla karje sa odreknit d minje p pămănt, us m odriknjesk la intja alu anđeli alu Dimizov.

¹⁰Ipak, ălja karje zăće pătriv Bijatu alu Omuluj s oprostjaštje. Ali ălja karje rubjaštje pătriv Sufljetu alu Svntuluj nu s oprostjaštje.

¹¹Kănd p voj aduće la sud ăn sinagogă, la intja alu vladaruluj š la vlast, nu brinic će s zăćec vuavă ăn obrană

¹²daja će p voj Sufljetu alu Svntuluj atunća ăvacă će s zăćec.”

¹³Njeko d mult lumje astrigat: “Učiteljulj, m rog d tinje, ză alu fratimjov s podiljaskă ku minje imanja karje adobitit će tatimjov nja lăsat.”

¹⁴Isusu ji zăće: “Omulje, ćinje p minje ma pus s sudjesk š s podiljesk ăntru voj?”

¹⁵Atunća ază alu toc: “Păzăcăvă š nu dopustic alu pohlepej s utră ăn inima avuastră, jer čak š alu ăla karje živjaštje ăn bugacije život nu s sastajaštje d aja će posidujaštje.”

¹⁶Rubjaštje ăn vorbă: Alu njeki bogataš binje arodit pămăntu atăta d mult žetvă.

¹⁷Nu štivće će s fak daja će nam nič u lok atăta d marje s sprimjesk tuată žetva.

¹⁸Štiuv! dubor abătrnje skladište š lji fak majmarje pa š ăn klo puj š gruvu š tota imovina amja.