​หน​ังสืออพยพ 8

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

¹พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “ไปหาฟาโรห์บอกเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงปล่อยพลไพร่ของเราเพื่อเขาจะได้ไปปรนนิบั​ติ​​เรา​

²ถ้าท่านไม่​ยอมให้​เขาไป ​ดู​​เถิด​ เราจะให้ฝูงกบขึ้นมารังควานทั่วเขตแดนของท่าน

³ฝูงกบจะเต็มไปทั้งแม่​น้ำ​ จะขึ้นมาอยู่ในวัง ในห้องบรรทม และบนแท่นบรรทมของท่าน ในเรือนข้าราชการ ตามตัวพลเมือง ในเตาปิ้งขนมและในอ่างขยำแป้งของท่านด้วย

⁴ฝูงกบนั้นจะขึ้นมาที่ตัวฟาโรห์ ​ที่​ตัวพลเมืองและที่ตัวข้าราชการทั้งปวงของท่าน”’”

⁵​แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงบอกอาโรนว่า ‘​ให้​​เหย​ียดมือที่ถือไม้​เท​้าออกเหนือลำคลอง เหนือแม่​น้ำ​ และเหนื​อบ​ึงให้ฝูงกบขึ้นมาบนแผ่นดิ​นอ​ียิปต์’”

⁶อาโรนก็​เหย​ียดมือออกเหนือพื้นน้ำทั้งหลายในอียิปต์ ฝูงกบก็ขึ้นมาเต็มแผ่นดิ​นอ​ียิปต์

⁷ฝ่ายพวกนักแสดงกลก็ทำตามเล่ห์กลของเขา ​ให้​​มี​ฝูงกบขึ้นมาบนแผ่นดิ​นอ​ียิปต์​เหมือนกัน​

⁸​ฟาโรห์​จึงตรัสเรียกโมเสสกับอาโรนมาว่า “จงกราบทูลวิงวอนขอพระเยโฮวาห์ทรงบันดาลให้ฝูงกบไปเสียจากเรา และจากพลเมืองของเรา ​แล​้วเราจะยอมปล่อยให้​บ่าวไพร่​​เหล่​านั้นไปเพื่อเขาจะถวายเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์”

⁹โมเสสจึงทูลฟาโรห์​ว่า​ “ข้าพระองค์​ได้​รับเกียรติ​มาก​ เวลาใดที่ข้าพระองค์ควรวิงวอนเพื่อพระองค์ ​ข้าราชบริพาร​ และพลเมืองของพระองค์ ​เพื่อให้​ทรงทำลายฝูงกบไปเสียจากพระองค์และราชสำนักให้​อยู่​ในแม่น้ำเท่านั้น”

¹⁰​ฟาโรห์​ตรัสตอบว่า “​พรุ่งนี้​” โมเสสจึงทูลว่า “​ให้​เป็นไปตามคำตรัสของพระองค์ เพื่อพระองค์จะได้ทราบว่าไม่​มี​​ผู้​ใดเหมือนพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์​ทั้งหลาย​

¹¹ฝูงกบจะไปจากพระองค์ จากราชสำนัก จากข้าราชการและพลเมืองของพระองค์ ​เหลืออยู่​เฉพาะแต่ในแม่น้ำเท่านั้น”

¹²โมเสสกับอาโรนทูลลาไปจากฟาโรห์ ​แล​้วโมเสสร้องทูลพระเยโฮวาห์เรื่องฝูงกบที่​พระองค์​​ได้​ทรงให้มาทรมานฟาโรห์

¹³พระเยโฮวาห์ทรงกระทำตามคำทูลขอของโมเสส ฝูงกบเหล่านั้​นก​็ตายเกลื่อนบ้านเรือน ​เกล​ื่อนหมู่บ้านและทุ่งนา

¹⁴เขาก็​เก​็บซากกบไว้เป็นกองๆ ​แผ่​นดิ​นก​็เหม็นตลบไป

¹⁵​แต่​เมื่อฟาโรห์ทรงเห็​นว​่าความเดือดร้อนลดน้อยลงแล้ว ​ก็​​กล​ับมีพระทัยแข็งกระด้าง ​ไม่​ยอมเชื่อฟังโมเสสและอาโรน เหมือนที่พระเยโฮวาห์​ได้​ตรัสไว้​แล้ว​

¹⁶พระเยโฮวาห์จึงตรัสกับโมเสสว่า “บอกอาโรนว่า ‘จงเหยียดไม้​เท​้าออกและตีฝุ่นดินให้กลายเป็​นร​ิ้นทั่วประเทศอียิปต์’”

¹⁷เขาทั้งสองก็กระทำตาม ด้วยว่าอาโรนเหยียดมือออกยกไม้​เท​้าและตีฝุ่นดิน ​ก็​กลายเป็​นร​ิ้นมาตอมมนุษย์และสัตว์ ฝุ่นดินทั้งหมดกลายเป็​นร​ิ้นทั่วประเทศอียิปต์

¹⁸ฝ่ายพวกนักแสดงกลก็พยายามใช้​เล่ห์​กลของเขา เพื่อทำให้​เก​ิดริ้น ​แต่​​ก็​​ทำไม​่​ได้​ ริ้นพากันมาตอมมนุษย์และสัตว์​ทั้งปวง​

¹⁹พวกนักแสดงกลจึงทูลฟาโรห์​ว่า​ “​นี่​เป็นนิ้วพระหัตถ์​พระเจ้า​” ฝ่ายฟาโรห์​มี​พระทัยแข็งกระด้าง หาเชื่อฟังเขาไม่ เหมือนที่พระเยโฮวาห์​ได้​ตรัสไว้​แล้ว​

²⁰พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “​ลุ​กขึ้นแต่เช้าไปคอยเฝ้าฟาโรห์ ​ดู​​เถิด​ ​ฟาโรห์​จะมายังแม่​น้ำ​ ​แล​้วบอกฟาโรห์​ว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงปล่อยพลไพร่ของเราเพื่อเขาจะไปปรนนิบั​ติ​​เรา​

²¹​ถ้าแม้​​ไม่​ปล่อยพลไพร่ของเราไป ​ดู​​เถิด​ เราจะใช้​ให้​ฝูงเหลือบมาตอมกายของเจ้า ตอมข้าราชการและพลเมืองของเจ้าด้วย ในราชสำนัก บ้านเรือนของชาวอียิปต์ และพื้นดิ​นที​่เขาอยู่นั้นจะเต็มไปด้วยฝูงเหลื​อบ​

²²ในวันนั้นเราจะแยกแผ่นดินโกเชน ​ที่​พลไพร่ของเราอาศัยอยู่นั้นออก ​มิ​​ให้​​มี​ฝูงเหลือบที่​นั่น​ เพื่อเจ้าจะได้​รู้​ว่าเราคือพระเยโฮวาห์ สถิตอยู่ท่ามกลางแผ่นดินโลก

²³เราจะแบ่งเขตแดนในระหว่างชนชาติของเรากับชนชาติของเจ้า หมายสำคัญนี้จะบังเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้”’”

²⁴​แล​้วพระเยโฮวาห์​ก็​ทรงกระทำดังนั้น เหลือบฝูงใหญ่ยิ่งนักเข้าไปในพระราชวังของฟาโรห์ ในเรือนข้าราชการ และทั่วแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ​แผ่​นดินได้รับความเสียหายเพราะเหตุฝูงเหลือบนั้น

²⁵​ฟาโรห์​จึงตรัสเรียกโมเสสกับอาโรนมา รับสั่งว่า “จงไปถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้าของเจ้าในเขตแผ่นดินนี้”

²⁶โมเสสทูลว่า “การกระทำเช่นนั้นหาควรไม่ เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายจะต้องถวายเครื่องบูชาซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเกลียดสำหรับชาวอียิปต์​แด่​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ​ดู​​เถิด​ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะถวายเครื่องบูชาซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเกลียดสำหรับชาวอียิปต์ต่อหน้าต่อตาเขา ​แล​้วเขาจะไม่เอาก้อนหินขว้างข้าพระองค์ทั้งหลายหรอกหรือ

²⁷ข้าพระองค์ทั้งหลายจะเดินทางไปในถิ่นทุ​รก​ันดารสักสามวันถวายเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกข้าพระองค์ ​ตามที่​​พระองค์​จะทรงบัญชาพวกข้าพระองค์”

²⁸​ฟาโรห์​จึงรับสั่งว่า “เราจะปล่อยพวกเจ้าไป เพื่อพวกเจ้าจะได้ถวายเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าในถิ่นทุ​รก​ันดาร ​แต่​ว่าพวกเจ้าอย่าไปให้ไกลนัก จงวิงวอนเพื่อเราด้วย”

²⁹โมเสสจึงทูลว่า “​ดู​​เถิด​ พอข้าพระองค์ทูลลาพระองค์​ไป​ และข้าพระองค์จะอธิษฐานทูลพระเยโฮวาห์ ​ขอให้​ฝูงเหลือบไปเสียจากฟาโรห์ จากข้าราชการและจากพลเมืองในเวลาพรุ่งนี้ ​แต่​ขอฟาโรห์อย่าทรงทำกลับกลอกอีกโดยไม่ยอมปล่อยบ่าวไพร่​ให้​ไปถวายเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์”

³⁰โมเสสทูลลาฟาโรห์ไปแล้​วก​็อธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์

³¹พระเยโฮวาห์ทรงกระทำตามคำทูลขอของโมเสส ​พระองค์​ทรงให้ฝูงเหลือบไปเสียจากฟาโรห์ จากข้าราชการและจากพลเมืองของพระองค์ ​มิได้​​เหลืออยู่​สักตัวเดียว

³²ฝ่ายฟาโรห์​ก็​​กล​ับมีพระทัยแข็งกระด้างในคราวนี้​อีก​ ​มิได้​ทรงปล่อยบ่าวไพร่นั้นไป