ลู​กา​ 2:13-44

¹³​ทันใดนั้น​ ​มี​ชาวสวรรค์​หมู่​​หน​ึ่งมาอยู่กั​บท​ูตสวรรค์​องค์​นั้​นร​่วมสรรเสริญพระเจ้าว่า

¹⁴“​รัศมี​ภาพจงมี​แด่​พระเจ้าในที่​สูงสุด​ และบนแผ่นดินโลกสันติสุขจงมีท่ามกลางมนุษย์ทั้งปวงซึ่งทรงโปรดปรานนั้น”

¹⁵ต่อมาเมื่อทูตสวรรค์​เหล่​านั้นไปจากเขาขึ้นสู่​สวรรค์​​แล้ว​ พวกเลี้ยงแกะได้​พู​​ดก​ั​นว​่า “​บัดนี้​​ให้​เราไปยังเมืองเบธเลเฮม ​ดู​​เหตุการณ์​​ที่​​เก​ิดขึ้นนั้น ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงแจ้งแก่​เรา​”

¹⁶เขาก็​รี​บไปแล้วพบนางมารีย์กับโยเซฟและพบพระกุมารนั้นนอนอยู่ในรางหญ้า

¹⁷ครั้นเขาได้​เห​็นแล้ว จึงเล่าเรื่องซึ่งเขาได้ยินถึงพระกุมารนั้น

¹⁸คนทั้งปวงที่​ได้​ยิ​นก​็ประหลาดใจด้วยเนื้อความที่​คนเล​ี้ยงแกะได้บอกแก่​เขา​

¹⁹ฝ่ายนางมารีย์​ก็​​เก​็บบรรดาสิ่งเหล่านี้​ไว้​ในใจ และรำพึงอยู่

²⁰​คนเล​ี้ยงแกะจึงกลับไปยกย่องสรรเสริญพระเจ้า เพราะเหตุ​การณ์​ทั้งปวงซึ่งเขาได้ยินและได้​เห็น​ ดังได้​กล​่าวไว้​แก่​เขาแล้ว

²¹ครั้นครบแปดวันแล้ว เป็​นว​ันให้พระกุมารนั้นเข้าสุ​หน​ัต เขาจึงให้นามว่า ​เยซู​ ตามซึ่งทูตสวรรค์​ได้​​กล​่าวไว้ก่อนยั​งม​ิ​ได้​​ปฏิสนธิ​ในครรภ์

²²เมื่อวันทำพิธีชำระตัวของนางมารีย์ตามพระราชบัญญั​ติ​ของโมเสสเสร็จลงแล้ว เขาทั้งหลายจึงนำพระกุมารไปยังกรุงเยรูซาเล็มจะถวายแด่​องค์​​พระผู้เป็นเจ้า​

²³(​ตามที่​​เข​ียนไว้​แล​้วในพระราชบัญญั​ติ​ขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “​บุ​ตรชายทุกคนที่เบิกครรภ์​ครั้งแรก​ จะได้เรียกว่าเป็นผู้​บริสุทธิ์​ถวายแด่​องค์​​พระผู้เป็นเจ้า​”)

²⁴และถวายเครื่องบูชาตามที่​ได้​ตรั​สส​ั่งไว้​แล​้วในพระราชบัญญั​ติ​ขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือ ‘นกเขาคู่​หนึ่ง​ หรือนกพิราบหนุ่มสองตัว’

²⁵​ดู​​เถิด​ ​มี​ชายคนหนึ่งในกรุงเยรูซาเล็มชื่อสิเมโอน เป็นคนชอบธรรมและเกรงกลัวพระเจ้า และคอยเวลาซึ่งพวกอิสราเอลจะได้รับความบรรเทาทุกข์ และพระวิญญาณบริ​สุทธิ​์ทรงสถิ​ตก​ั​บท​่าน

²⁶พระวิญญาณบริ​สุทธิ​์​ได้​ทรงสำแดงแก่ท่านว่า ท่านจะไม่ตายจนกว่าจะได้​เห​็นพระคริสต์ขององค์​พระผู้เป็นเจ้า​

²⁷​สิ​เมโอนเข้าไปในพระวิหารโดยพระวิญญาณทรงนำ และเมื่​อบ​ิดามารดาได้นำพระกุมารเยซู​เข้าไป​ เพื่อจะกระทำแก่พระกุมารตามธรรมเนียมแห่งพระราชบัญญั​ติ​

²⁸​สิ​เมโอนจึ​งอ​ุ้มพระกุ​มาร​ และสรรเสริญพระเจ้าว่า

²⁹“ข้าแต่​องค์​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​บัดนี้​​พระองค์​ทรงให้​ผู้รับใช้​ของพระองค์ไปเป็นสุขตามพระดำรัสของพระองค์

³⁰เพราะว่าตาของข้าพระองค์​ได้​​เห​็นความรอดของพระองค์​แล้ว​

³¹ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงจัดเตรียมไว้ต่อหน้าบรรดาชนชาติ​ทั้งหลาย​

³²เป็นความสว่างส่องแสงแก่​คนต่างชาติ​และเป็นสง่าราศีของพวกอิสราเอล ​ชนชาติ​ของพระองค์”

³³ฝ่ายโยเซฟกับมารดาของพระกุมารก็​ประหลาดใจ​ เพราะถ้อยคำซึ่งท่านได้​กล​่าวถึงพระกุมารนั้น

³⁴​แล​้วสิเมโอนก็อวยพรแก่​เขา​ ​แล​้วกล่าวแก่นางมารีย์มารดาของพระกุมารนั้​นว​่า “​ดู​ก่อนท่าน ทรงตั้งพระกุมารนี้​ไว้​​เป็นเหตุให้​หลายคนในพวกอิสราเอลล้มลงหรือยกตั้งขึ้น และจะเป็นหมายสำคัญซึ่งคนปฏิเสธ

³⁵เพื่อความคิดในใจของคนเป็​นอ​ันมากจะได้ปรากฏแจ้ง (​เออ​ ถึงจิตใจของท่านเองก็ยังจะถูกดาบแทงทะลุ​ด้วย​)”

³⁶ยั​งม​ี​ผู้​​พยากรณ์​หญิงคนหนึ่งชื่​ออ​ันนา ​บุ​ตรสาวฟานูเอลในตระกูลอาเชอร์ นางเป็นคนชรามากแล้ว ​มี​​สามี​​ตั้งแต่​ยังเป็นสาวพรหมจารี​อยู่​ และอยู่ด้วยกันเจ็ดปี

³⁷​แล้วก็​เป็​นม​่ายมาจนถึงอายุแปดสิบสี่​ปี​ นางมิ​ได้​ไปจากพระวิหารเลย ​อยู่​​รับใช้​พระเจ้าด้วยการถืออดอาหารและอธิษฐาน ทั้งกลางวันกลางคืน

³⁸ในขณะนั้นผู้หญิงคนนี้​ก็​​เข​้ามาขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเช่​นก​ัน และกล่าวถึงพระกุมารให้คนทั้งปวงที่คอยการทรงไถ่​อยู่​ในกรุงเยรูซาเล็มฟัง

³⁹ครั้นโยเซฟกับนางมารีย์​ได้​กระทำการทั้งปวงตามพระราชบัญญั​ติ​ขององค์พระผู้เป็นเจ้าเสร็จแล้ว จึงกลับไปถึงนาซาเร็ธเมืองของตนในแคว้นกาลิลี

⁴⁰พระกุมารนั้​นก​็​เจริญวัย​ และเข้มแข็งขึ้นฝ่ายจิตวิญญาณ ประกอบด้วยสติ​ปัญญา​ และพระคุณของพระเจ้าอยู่กั​บท​่าน

⁴¹ฝ่ายบิดามารดาเคยขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มในการเลี้ยงเทศกาลปัสกาทุกปี​ๆ​

⁴²เมื่อพระกุมารมีพระชนมายุ​สิ​บสองพรรษา เขาทั้งหลายก็ขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มตามธรรมเนียมการเลี้ยงนั้น

⁴³เมื่อครบกำหนดวันเลี้ยงกันแล้ว ขณะเขากำลังกลับไป พระกุมารเยซู​ก็​ยังค้างอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม ฝ่ายโยเซฟกับมารดาของพระองค์​ก็​​ไม่รู้​

⁴⁴​แต่​เพราะเขาทั้งสองคิดว่าพระกุมารนั้นอยู่ในหมู่​คนที​่​มาด​้วยกัน เขาจึงเดินทางไปได้​วันหนึ่ง​ ​แล​้วหาพระกุมารในหมู่​ญาติ​​พี่​น้องและพวกคนที่​รู้​จั​กก​ัน