21Што плавільня - срэбру, горан - золату, тое чалавеку вусны, якія хваляць яго.
22Таўчы неразумнага ў ступе таўкачом разам зь зернем, не адлушчыцца ад яго глупства ягонае.
23Добра сачы за быдлам тваім, май клопат за статкі;
24бо багацьце не навекі, ды і ўлада іхняя хіба з роду ў род?
25Рунее трава, і зьяўляецца зеляніна, і зьбіраюць горныя травы.
26Авечкі - на вопратку табе, і казлы - на закуп поля.
27І годзе казінага малака на ежу табе, на ежу хатнім тваім і на спажытак служанкам тваім.