21 Што плавільня - срэбру, горан - золату, тое чалавеку вусны, якія хваляць яго.
22 Таўчы неразумнага ў ступе таўкачом разам зь зернем, не адлушчыцца ад яго глупства ягонае.
23 Добра сачы за быдлам тваім, май клопат за статкі;
24 бо багацьце не навекі, ды і ўлада іхняя хіба з роду ў род?
25 Рунее трава, і зьяўляецца зеляніна, і зьбіраюць горныя травы.
26 Авечкі - на вопратку табе, і казлы - на закуп поля.
27 І годзе казінага малака на ежу табе, на ежу хатнім тваім і на спажытак служанкам тваім.
